Αφιερωμένο εξαιρετικά...

Αυτή η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στον καθηγητή-δάσκαλο (δάσκαλο με όλη την σημασία της λέξης) που με έκανε να δω τα μαθηματικά αλλιώς… Πάνω απ' όλα ήταν (και είναι ακόμα ευτυχώς) ένας υπέροχος άνθρωπος...

Πάντα ήμουν καλός στα μαθηματικά. Αλλά έλειπε αυτό που λέμε “διαίσθηση”, που είναι ίσως το πιο σημαντικό πράγμα για τα μαθηματικά της τρίτης λυκείου… Αυτός ο καθηγητής λοιπόν είχε κάτι μοναδικό. Σου μάθαινε πραγματικά την ουσία των μαθηματικών και όχι τυποποιημένα πράγματα…
Δυστυχώς οι πιο πολλοί δεν το κάνουν αυτό… Και μετά τελειώνουν τα παιδιά το λύκειο και αν τα ρωτήσεις ποια είναι η έννοια της παραγώγου δεν ξέρουν να σου απαντήσουν… Ενώ φυσικά αν τους δώσεις ακόμα και την πιο δύσκολη συνάρτηση θα στην παραγωγίσουν σε χρόνο dt…. Εμ τι να κάνουμε? Αυτό δημιούργησε το καταπληκτικό σύστημα των πανελληνίων… Άριστους μαθητές που δεν ξέρουν τι πραγματικά σημαίνουν αυτά που γράφουν… Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία που ίσως πούμε μια άλλη φορά…

Αυτός ο άνθρωπος δεν μας έμαθε μόνο μαθηματικά όμως… Άλλωστε αν ήταν απλά ένας καλός καθηγητής ίσως να μην αναφερόμουν τώρα σε αυτόν. Ασχολήθηκε πολύ και με κοινωνικά ζητήματα. Ένα απ’ τα πράγματα που μας έμαθε ήταν κάτι που έχει σχέση με προηγούμενη ανάρτησή μου… Τότε είχα κάνει μια ερώτηση. Να σκεφτούμε μία λέξη η οποία από μόνη της να χαρακτηρίζει και να περιγράφει το πρόβλημα της κοινωνίας μας… Την καλύτερη απάντηση φυσικά την είχε δώσει ο καθηγητής μου…

Βγαίνουν τόσοι και τόσοι στα παράθυρα της τηλεόρασης και γενικά οποιουδήποτε ΜΜΕ τους δώσει βήμα και προσπαθούν να αναλύσουν τα προβλήματα της κοινωνίας μας με βαρύγδουπες λέξεις και εκφράσεις… Τους βλέπεις να μιλάνε ώρες ολόκληρες και άκρη να μην βγάζουν… Κι όμως υπάρχει μία λέξη που μπορεί να περιγράψει το πρόβλημα της κοινωνίας μας, η οποία όπως και αν την δει κανείς είναι καταπληκτική…
Είναι φανταστικό το πώς μια λέξη καταφέρνει να κάνει αυτό που δεν μπορούν να κάνουν τόσοι και τόσοι χρησιμοποιώντας χιλιάδες λέξεις….

Ας την πω επιτέλους να σας βγάλω και απ την αγωνία…. Θα πω ακριβώς την πρόταση που είχε χρησιμοποιήσει ο καθηγητής μου…

«Το πρόβλημα της κοινωνίας μας είναι ΕΡΩΤΙΚΟ…»

Γνωρίζοντας τον, το πρώτο πράγμα που θα σας ερχόταν στο μυαλό θα ήταν μάλλον κάτι πρόστυχο διότι ήταν αρκετά πλακατζής… Ωστόσο σκεφτείτε το λίγο πιο σοβαρά…
Το πρόβλημα είναι ερωτικό… Δεν υπάρχει ΑΓΑΠΗ στην κοινωνία μας… Δεν αγαπάμε τον συνάνθρωπο μας… Κοιτάμε μόνο πως θα του φάμε την θέση για μια δουλειά…
Δεν τον αγαπάμε. Γι αυτό και τον αφήνουμε να πεινάει ενώ θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε…
Δεν τον αγαπάμε. Γι αυτό αδιαφορούμε όταν τον βλέπουμε να παίρνει την δόση του δίπλα μας…
Δεν τον αγαπάμε. Γι αυτό τα έθνη νοιάζονται μόνο για το πώς θα γεμίσουν τις δεξαμενές τους με πετρέλαιο…

Γενικά όποιο πρόβλημα και αν σκεφτείτε, απ’ το πιο μικρό έως το πιο μεγάλο, θα δείτε ότι δεν θα υπήρχε αν υπήρχε αγάπη….

Μου είχε φανεί απίστευτα πρωτότυπη και έξυπνη έκφραση. Αμέσως κατάλαβα τι εννοούσε και ακόμα και σήμερα (μετά από 3 χρόνια) την θεωρώ απ’ τις πιο σοφές και λακωνικές εκφράσεις που έχω ακούσει...


ΥΓ: Για όποιον δεν κατάλαβε τι απεικονίζεται στην εικόνα της ανάρτησης, είναι μια συνάρτηση…. Φαίνεται ο οριζόντιος και ο κατακόρυφος άξονας και η γραφική παράσταση της συνάρτησης… Η εικόνα είναι από ένα απ’ τα βιβλία του… Ναι έχει γράψει και βιβλία μαθηματικών και όποιος ενδιαφέρεται να τα διαβάσει μπορεί να μου στείλει mail…